Aan KLM

Aan KLM

Amsterdam, 11 juni 2013

Op 12 juni 2013 staat Issa Koulibaly, Guinese asielzoeker, op uitzetting naar zijn land van herkomst. Wij willen met klem AIR FRANCE-KLM vragen deze uitzetting niet uit te voeren.

Issa K., afkomstig uit Guinee, kwam op 20 maart 2009 per vliegtuig in NL aan. In Guinee was hij als toevallige passant opgepakt tijdens een studentendemonstratie in zijn stad N’zérékoré. Zijn asielaanvraag werd afgewezen op grond van het ontbreken van documenten en ongeloofwaardigheid van zijn vluchtrelaas. Hij werd tijdens detentie in Guinee ernstig mishandeld. Hij heeft tijdens detentie kunnen ontsnappen, maar deze ontsnapping werd ongeloofwaardig geacht. Hij is in juli 2011 uitgeprocedeerd geraakt.

In oktober 2012 wordt hij gepresenteerd bij de Guinese ambassade die de Immigratie en Naturalisatie Dienst (IND) geen reisdocument verstrekt daar Issa niet vrijwillig naar Guinee terug wil. Diezelfde maand zijn er vragen in de Tweede Kamer over de omstreden wijze waarop uitgeprocedeerde asielzoekers naar Guinee worden uitgezet. De Dienst Terugkeer en Vertrek – DT&V – waar IND deel vanuit maakt, werkt samen met Guinese autoriteiten – bezoek DT&V aan Guinee in januari 2012 – en diens Ministerie van Buitenlandse Zaken en het Ministerie van Veiligheid en Burgerbescherming welk volgens het US State Department of Democracy corrupt zouden zijn. Minister van Immigratie Leers antwoordt dat het bevoegde instanties zijn en dat samenwerking met deze onontbeerlijk voor Nederland is ten behoeve van uitzetting. Begin 2012 is een afspraak gemaakt aangaande de inzet van een Guinese Taskforce van immigratiedeskundigen ter identificatie van utgeprocedeerde asielzoekers in Nederland daar de Guinese ambassade ‘niet in staat’ zou zijn structureel mee te werken aan de afgifte van reisdocumenten (aldus IND). Leden van deze ‘deskundigen’ zouden nu op een internationale sanctielijst staan. In 2012 zijn tenminste drie mensen bij de grens van Guinee tegengehouden, omdat de reispapieren verstrekt door de delegaties niet geldig bleken.
Na zeven maanden detentie in Detentiecentrum Zeist zegt DT&V tegen Issa dat hij snel vrij komt, maar een paar maanden later spreken ze plots over ‘een andere situatie’. Een Guinese Taskforce is op komst naar Nederland voor de periode van 13 tot 17 mei 2013. “Ik accepteer geen Guinese taskforce. Als jullie me dwingen voor de taskforce te komen, ga ik erge dingen doen”, dreigt Issa. De geplande Taskforce vindt echter op het allerlaatste moment niet plaats. De IND stelt: “(…) dat deze Taskforce geen doorgang heeft kunnen vinden. De Guinese autoriteiten waren door interne problemen niet in staat hieraan mee te werken.”

Leider van enkele Guinese delegaties is Mamadou Pounthioun Diallo, politiecommissaris en benoemd als hoge ambtenaar van het Ministerie van Veiligheid en Burgerbescherming door ex-president Lansana Conté. Ander lid van de delegatie is Mamadi Cissé, tevens politiecommissaris.

Op 16 mei meldt Nieuwuur dat er in 2012 vijf Guinese delegaties zijn geweest die tezamen 117.000 euro hebben gekost en dat de Commissie Integraal Toezicht Terugkeer (CITT) zo snel mogelijk een onderzoek naar de Guinese Taskforce gaat starten. “Het is de vraag of dit een geëigende manier is om aan de voor terugkeer benodigde documenten te komen”, aldus voorzitter Hans Gualthérie van Weezel. Ook de PvdA en oppositiepartijen D66 en de SP willen van staatssecretaris Fred Teeven van Veiligheid en Justitie weten welke afspraken hij precies heeft gemaakt met Guinee. SP-Kamerlid Sharon Gesthuizen: “Zeker als je kijkt naar de opbouw van de bedragen zie je dat de mensen (de Guinese Taskforce, typ) echt in de watten zijn gelegd. Ik kan me niet aan de indruk onttrekken dat er koehandel wordt gedreven met mensen om ervoor te zorgen dat mensen terug kunnen naar Afrika.”

Op 17 mei is door DT&V een vlucht aangevraagd en wordt Issa verteld dat hij naar Schiphol gaat. Hij weet niet of het om een vlucht gaat of het detentiecentrum. “Ik ga niet. Probeer me te dwingen”. “Dan moeten we je dwingen” wordt geantwoord. Uit zijn raam ziet hij even later twee auto’s van de Landelijke Bijzondere Bijstand aankomen. Hij brengt zichzelf flinke snijwonden met een stukgeslagen glazen bord aan over zijn hele lichaam en steekt zijn cel in brand. Het alarm gaat af en door het luikje van zijn celdeur wordt met een brandslang 20 minuten lang in zijn cel gespoten. Dan gaat de deur open en tien leden van de Landelijke Bijzondere Bijstand stappen de cel in met helmen, schilden, knuppels. Issa wordt op de grond gewerkt en vervolgens op zijn lichaam geschopt en met knuppels geslagen. Hij krijgt geen kans zich te verzetten. Hij wordt in hand- en voetboeien geslagen en ze dragen hem naar de isolatiecel.

Op 14 mei – de dag dat de Taskforce de gevangenis zou bezoeken – blijkt toch een laissez passer – vervangend reisdocument nodig voor uitzetting – afgegeven te zijn voor Issa waarschijnlijk door de ambassade. Issa besluit in honger- en dorststaking. Na drie dagen wordt hij naar het Penitentiaire ziekenhuis gebracht in Scheveningen. Na drie dagen in Scheveningen komt er een ambtenaar van het Ministerie van Justitie en Veiligheid langs die stelt dat zij zijn hele dossier weer gingen bekijken en Issa wordt gevraagd wat hij zou doen als hij geld zou krijgen bij terugkeer. Issa weigert.
Na een week in hongerstaking was hij 8 kilo afgevallen. Hij is nu drie en een halve week in honger- en dorststaking. En in erbarmelijke omstandigheden. Vertrouwensarts Elcke Bonsen zegt het absoluut onverantwoord te vinden hem te vervoeren.

Vriendelijke groeten,

All Included Amsterdam