Author: admin

  • Togo delegatie Afrique-Europe Interact

    15- 27 april 2014oeh-logo_gif_klein

    DELEGATION SOCIAL MOVEMENT TOGO

    The transnational network „Afrique Europe Interact“ is sending a delegation to Togo from 14th to end of april 2014 to mobilize social movements for transnational cooperation. The delegation consisting of Togolese, Malian and European activists will visit groups in the Lomé capital (social movements), in Sodoké (Association Togolaise des Expulsés) and in Aného (land grabbing due to phosphorus mining). The film ‘Being.There’ on migrants deported back to Togo will also be presented on aconference on deportation and migration. A brochure on the Togolese social movements will be made after the trip and an info tour organized in Germany, Austria and the Netherlands.

    map coast Ne_Touche_pas_a_cette_parcelle Le_Vieux cabane_offerte_par_office_Togolais_des_Phosphates delegation_victims_Phosphat_mining second_victim view_on_destroyed_land work_certificate Phosphates_train_at mine

    Afrique-Europe Interact

    Afrique-Europe Interact (AEI) is doing practical cooperation between social movements in Africa and Europe since 2010, focusing on the aims of global freedom of movement and development in the sense of social justice and equality. The AEI organized in 2011 the caravan Bamako-Dakar ‘for freedom of movement and fair development’ (http://goo.gl/vMUaGy) when some 250 people – mainly activists from Bamako – traveled by road to the World Social Forum in Dakar. On the way the caravan stopped meeting social movements in the country side and doing actions against EU-funded deportations at desert borders and at the Frontex office in Dakar. The caravan was mainly organized by the Association Malienne des Expulsés. The AEI consists of grass route organizations in Europe (Germany, Netherlands and Austria) and eleven organizations in Mali. The organizations in Mali and Europe come per continent together and discuss projects, aims and cooperation.

    The planning of a caravan on land grabbing and uranium mining in Mali planned for 2014 (http://goo.gl/6gqKRH) was delayed due to the war in the North and the invasion of (post)colonial troops. A white march of the population lead by the AEI from Bamako to the border between territory of the Malian army and the Touaregs (http://goo.gl/djZFjZ) was made impossible by the arrival of foreign troops. Malian members like the Fédération des Associations de Migrants de Mali, Association pour la Défense des Emigrés Maliens, Association des Refoulés d’Afrique Centrale au Mali and the Association Malienne Expulsés have been visiting Europe several times to talk in open meetings about their struggle in Mali and how we can cooperate. A brochure on social movement in Mali (in german and french) and a film (in 5 languages) was made after the caravan.

    The AEI has been active on freedom of movement in Tunesia and Morocco: Boats4people in 2012 (http://goo.gl/zYa0Lb) , Watch the Med in 2013/2014 (http://watchthemed.net/), against violent repression of border control at Ceura/Melilla 2013/2014 (http://goo.gl/FtbB8B) and support of rejected refugees at the former UNHCR Choucha camp at the Lybian Tunesian border in 2011/2014 (http://goo.gl/lny5yP) . Another project is the organization of a conference ‘mining without arms’ with social actors in Congo in 2014/2015 in the Netherlands organized in cooperation with congolese in diaspora.

    All Included, dutch member of Afrique-Europe Interact, took part in the caravan Bamako-Dakar, in Boats4people – with different support actions in different cities in the Netherlands in 2011/2012 -, in the delegation to Choucha in 2012, an intervention action on Choucha at an UNHCR debate in The Hague in 2012 and a protest at the Spanish embassy, the Moroccan consulate and the European House in the Hague and Rotterdam in 2013 regarding the death at the border of Ceuta/Melilla in that year.

    Delegation journey of Afrique Europe Interact to Togo in April 2014

    One of the groups the AEI has contact with since the caravan is the Togolese Association of Deportees / Association Togolaise des Expulsés (ATE), who is active for the rights and for the respect for people who were deported from Europe or other African countries back to Togo. To strengthen this cooperation, AEI network is organizing a delegation trip to Togo in April 2014. The delegation consists of 8 people: three Togolese activists who had fled from Togo years ago and who are now active in struggles for the rights of refugees and migrants in Germany and Austria, one activist from All Included Amsterdam, one from the Munich caravan, one from Vienna and two Malian members of the African section of AEI. The ties between the AEI Afrique and the ATE developed during the caravan Bamako-Dakar that the ATE joined. In march 2014 the Association Togolaise des Expulsés visited Bamako for a closer contact with the Association Malienne des Expulsés. The ATE was very pleased with the exchange of experiences and wishes to have other meetings with associations in the region struggling for the promotion and the protection of the rights of forcely returned migrants. The ATE and AME made a strategic plan to prepare the visit of the delegation of AEI Europe in april. The AEI delegation is going to spend several days in Sokodé / central region of Togo together with the members of the Togolese Association of Deportees.

    In this context, the following activities are going to take place in

    activities Sodoké

    -Public debate about the meaning of flight and migration for Togolese society, about the situation of people who were deported and about the politics of the ‘deportation machine’ in Europe. In this context, it shall be possible to get into a dialogue between experiences of people who fled to Europe and struggled for the right to stay there and those of young people in Togo who have the wish to find a better life outside their country, but who are also often involved in social movements and political protest in Togo.

    -Presentation of the documentary movie „Being.There”. This movie was produced in 2013 in Togo and Nigeria and tells about the lives of people who were deported from Austria and Germany. This film shall now be brought back to the place where it was produced and shall be made available for Togolese activists who are trying to create awareness for the empowerment of people who were deported or returned by force in Togolese society. The film makers Aylin Basaran and Hans-Georg Eberl will also be part of the AEI delegation traveling to Togo.

    -Radio feature with a local radio station in Sokodé.

    Besides this, other meetings with activists of social movements are planned to take place in Sokodé and in Lomé, the capital of Togo:

    meetings social movements in Sokodé / Lomé

    -Togolese women’s movement: This movement has made itself known through numerous activities to overcome male dominance, sexist patterns of relations and poverty in families as well as in the Togolese political system. Togolese women’s movement has also been a vibrant part of the protests against the regime of president Faure Gnassingbe and for the liberation of political prisoners.

    -Protests on education issues: Throughout the last years, Togo has seen a lot of protests of university and school teachers and students struggling for better salaries, for the right to have access to education and against education reforms affecting the living conditions of students. Moreover, protests in the education sector are an expression for the outrage of many young people against bad future perspectives in a country that has been impoverished by authoritarian and corrupt elites and by neocolonial dominance.

    -Association Togolaise des Droits de l’Homme: The Togolese Human Rights Association has been working for years on documentation of human rights abuse through state security forces against members of opposition movements. It is part of a broad protest movement against the government in place.

    -People concerned of land grabbing for the extraction of natural resources: Phosphate, which is used for production of fertilizers, but also in production of weapons, is one of the most important export products of Togo. At the same time, people living in the areas of extraction of phosphate don’t benefit from profits made by the production of fertilizers, while their soils used for living and for agriculture are destroyed for the mining industry.

    -Beside all these topics of present political activism the participants of the delegation are also interested in aspect of memories of colonization of Togo by Germany and later by France as a concequence of the Berlin conference in 1884 and also in the question of impacts of colonialism on the present social and political reality.

    The AEI delegation is going to make a documentation of the encounters and discussions during the journey in different types of media. An info brochure on the position of expulsed migrants in Togo and other social movements will be made after the trip. The aim is to build up more long lasting cooperations between movements in Africa and Europe. Important are the clear links in issues of the social struggle in different African countries – like land grabbing, migration, mining -. Afrique-Europe Interact wants to play a role in supporting a stronger movement of autonomous African movements. During the trip a blog will be published on the All Included and Indymedia (and hopefuly Afrique-Europe Interact) sites with web feature, film clips and radio features.

    After the journey to Togo, there shall also be info- and film presentation events in different cities of Germany, Austria and the Netherlands.

    More information on Afrique-Europe Interact:

    http://www.afrique-europe-interact.net/?article_id=113&clang=1

    More information on All Included: http://www.allincluded.nl/

  • The deported people are not forgotten!

    Association Togolaise des Expulsés (ATE) – the Togolese Association of the Deported

    Les expulsé(e)s ne sont pas oublié(e)s! The deported people are not forgotten!

    By Gerit Boekbinder

    Togo: Flight, migration and deportation
    Migration and flight are an important part of life for many people in Togo. The past 20 years there were several great waves of flight. Many Togolese people in opposition were forced to save themselves after the downturn of the mass revolts against the regime of military dictator Eyadéma. (more…)

  • picketline spaans consulaat: opheldering over de doden aan de grenzen van Ceuta en Melilla!

    25 februari 2014. Activisten van Afrique-Europe-Interact hebben actie gevoerd bij de ambassades van Marokko en Spanje in Berlijn ter nagedachtenis van de doden in Ceuta van 6 februari 2014. Op 27 februari werd in Amsterdam bij het Spaanse consulaat gedemonstreerd door We Are Here vluchtelingen en No Border activisten. Voor video’s zie:
    http://www.afrique-europe-interact.net/?article_id=1146&clang=2

    Oproep Picketline bij Spaanse Consulaat:
    Opheldering over de doden aan de grenzen van Ceuta en Melilla!
    Ter herdenking van de doden van Ceuta en Melilla en voor het stoppen van het moorden en opjagen van migranten aan de grenzen van Fort Europa, organiseren ‘We Are Here’ en het No Border Netwerk donderdag 27 februari 2014 vanaf 16.00 uur een picketline voor het Spaanse Consulaat aan de Frederiksplein 34 in Amsterdam. Vrije migratie en vestiging voor iedereen en overal!
    Met de heldere eis ‘Opheldering over de doden aan de grenzen van Ceuta en Melilla’ wordt de internationale gemeenschap opgeroepen, om in de laatste week van februari protestherdenkingen te organiseren voor Spaanse en Marokkaanse consulaten, ambassades en of andere overheidsinstellingen afkomstig uit die landen.
    Op 6 februari probeerden 400 migranten in een collectieve actie de zwaar beveiligde grens van de Spaanse enclave Ceuta in Marokko vanuit zee te overwinnen. Het betreft een van de twee directe buitengrenzen van de EU op Afrikaanse bodem. De Spaanse Guarda Civil beantwoordde deze poging om het grondgebied van de EU te bereiken door op mensen in het water te schieten met rubberen kogels en traangas. Marokkaanse agenten van de grenspolitie, ondersteund door lokale racisten, namen vanaf de wal deel aan de moorddadige klopjacht. Tenminste negen mensen verloren op die dag het leven, en ten minste 50 worden volgens de groep ‘Illegale mensen uit Sub Sahara in Marokko’ nog steeds vermist. Tientallen raakten gewond en werden illegaal gedeporteerd naar Marokko.
    De moorddadige klopjacht aan de buitengrenzen van de EU is het directe en door alle EU-lidstaten bewust gekozen gevolg van de uitgebreide militarisering en de externalisering van de buitengrenzen van de EU. Het is onderdeel van de oorlog van de EU-migratieregimes en haar bondgenoten tegen allen die zich het recht nemen op vrij verkeer tussen Afrika en Europa. De ruim 300 slachtoffers van de ramp bij Lamperdusa zijn nog niet begraven of een volgende ramp heeft alweer plaats gevonden. In dit geval laat de Marokkaanse overheid zich als een betrouwbare poortwachter van de EU inzetten. In de hoop op bevoorrechte economische en politieke betrekkingen met de Europese mogendheden creëert Marokko een soort voorgeborchte voor migranten bij de muren van Fort Europa.

    De internationale oproep van Interact (transnationaal netwerk) is in Nederland overgenomen door de migrantengroep ‘We Are Here’ en het No Border Netwerk Nederland. Het moet afgelopen zijn met de militarisering van het grensregime. De grenzen van Fort Europa worden steeds verder naar Afrika opgeschoven (externalisering van de EU grenzen). Dat de Marokkaanse staat moet stoppen taken te vervullen wat betreft EU grenscontroles.

    Ofwel: opening van alle Europese grenzen en in het bijzonder bij Ceuta en Melilla. Vrijheid van beweging en vestiging voor iedereen. En opheldering over de slachtpartij van afgelopen 6 februari.

    Zie ook:
    – a href=”https://no-border.nl/oproep-ter-herdenking-van-doden-ceuta-en-melilla-decentrale-acties-bij-spaanse-en-marokkaanse-instituties/#duits” target=”_blank”>https://no-border.nl/oproep-ter-herdenking-van-doden-ceuta-en-melilla-decentrale-acties-bij-spaanse-en-marokkaanse-instituties/#duits
    – http://www.afrique-europe-interact.net/?article_id=113&clang=0
    – http://www.deredactie.be/cm/vrtnieuws/videozone/nieuws/buitenland/1.1880828

  • actie Spaanse consulaat/ambassade NL ter nagedachtenis van doden Ceuta 6 februari 2014

    25 februari 2014. Activisten van Afrique-Europe-Interact hebben actie gevoerd bij de ambassades van Marokko en Spanje in Berlijn ter nagedachtenis van de doden in Ceuta van 6 februari 2014. Op 27 februari werd in Amsteerdam bij het Spaanse consulaat gedemonstreerd door We Are Here vluchtelingen en No Border activisten. Voor video’s zie:
    http://www.afrique-europe-interact.net/?article_id=1146&clang=2

    Oproep Picketline bij Spaanse Consulaat:
    Opheldering over de doden aan de grenzen van Ceuta en Melilla!
    Ter herdenking van de doden van Ceuta en Melilla en voor het stoppen van het moorden en opjagen van migranten aan de grenzen van Fort Europa, organiseren ‘We Are Here’ en het No Border Netwerk donderdag 27 februari 2014 vanaf 16.00 uur een picketline voor het Spaanse Consulaat aan de Frederiksplein 34 in Amsterdam. Vrije migratie en vestiging voor iedereen en overal!
    Met de heldere eis ‘Opheldering over de doden aan de grenzen van Ceuta en Melilla’ wordt de internationale gemeenschap opgeroepen, om in de laatste week van februari protestherdenkingen te organiseren voor Spaanse en Marokkaanse consulaten, ambassades en of andere overheidsinstellingen afkomstig uit die landen.
    Op 6 februari probeerden 400 migranten in een collectieve actie de zwaar beveiligde grens van de Spaanse enclave Ceuta in Marokko vanuit zee te overwinnen. Het betreft een van de twee directe buitengrenzen van de EU op Afrikaanse bodem. De Spaanse Guarda Civil beantwoordde deze poging om het grondgebied van de EU te bereiken door op mensen in het water te schieten met rubberen kogels en traangas. Marokkaanse agenten van de grenspolitie, ondersteund door lokale racisten, namen vanaf de wal deel aan de moorddadige klopjacht. Tenminste negen mensen verloren op die dag het leven, en ten minste 50 worden volgens de groep ‘Illegale mensen uit Sub Sahara in Marokko’ nog steeds vermist. Tientallen raakten gewond en werden illegaal gedeporteerd naar Marokko.
    De moorddadige klopjacht aan de buitengrenzen van de EU is het directe en door alle EU-lidstaten bewust gekozen gevolg van de uitgebreide militarisering en de externalisering van de buitengrenzen van de EU. Het is onderdeel van de oorlog van de EU-migratieregimes en haar bondgenoten tegen allen die zich het recht nemen op vrij verkeer tussen Afrika en Europa. De ruim 300 slachtoffers van de ramp bij Lamperdusa zijn nog niet begraven of een volgende ramp heeft alweer plaats gevonden. In dit geval laat de Marokkaanse overheid zich als een betrouwbare poortwachter van de EU inzetten. In de hoop op bevoorrechte economische en politieke betrekkingen met de Europese mogendheden creëert Marokko een soort voorgeborchte voor migranten bij de muren van Fort Europa.
    De internationale oproep van Interact (transnationaal netwerk) is in Nederland overgenomen door de migrantengroep ‘We Are Here’ en het No Border Netwerk Nederland. Het moet afgelopen zijn met de militarisering van het grensregime. De grenzen van Fort Europa worden steeds verder naar Afrika opgeschoven (externalisering van de EU grenzen). Dat de Marokkaanse staat moet stoppen taken te vervullen wat betreft EU grenscontroles.

    Ofwel: opening van alle Europese grenzen en in het bijzonder bij Ceuta en Melilla. Vrijheid van beweging en vestiging voor iedereen. En opheldering over de slachtpartij van afgelopen 6 februari.
    Zie ook:
    – a href=”https://no-border.nl/oproep-ter-herdenking-van-doden-ceuta-en-melilla-decentrale-acties-bij-spaanse-en-marokkaanse-instituties/#duits” target=”_blank”>https://no-border.nl/oproep-ter-herdenking-van-doden-ceuta-en-melilla-decentrale-acties-bij-spaanse-en-marokkaanse-instituties/#duits
    – http://www.afrique-europe-interact.net/?article_id=113&clang=0
    – http://www.deredactie.be/cm/vrtnieuws/videozone/nieuws/buitenland/1.1880828

  • Ahmed Issa: zondebok tot het eind

    Den Haag, 25 febr. 2014

    Ahmed Issa: zondebok tot het eind

    Voormalige schipholbrand-verdachte Ahmed Issa Al-J. krijgt een schadevergoeding van bijna vijftigduizend euro van het Openbaar Ministerie omdat hij anderhalf jaar onrechtmatig vastzat. Dat heeft het gerechtshof in Den Haag op 25 februari 2014 bepaald. De Libiër had ruim zes en een halve ton schadevergoeding geëist.

    Het openbaar ministerie had ondanks de vrijspraak geweigerd Ahmed Issa schadeloos te stellen omdat er volgens hen met het weggooien van een peuk in zijn cel sprake zou zijn van enige vorm van schuld. Dit argument veegde het hof van tafel. Uit onderzoek is gebleken dat er in juridische zin geen opzet of schuld was van de kant van Ahmed Issa.

    Het hof hanteert een vergoeding van 95 euro per dag voor het onterecht vastzitten in voorlopige hechtenis onder zware omstandigheden. Het hof neemt aan dat sprake is geweest van bovengemiddeld zware detentieomstandigheden, maar stelt anders dan de advocaat dat geen sprake is van schending van het Europees Verdrag tot bescherming van de Rechten van de Mens en de fundamentele vrijheden.

    Is de schipholbrand hiermee dan eindelijk geblust? Welke rol speelde de politiek in dit proces? Hoe moeten wij het opzienbarend en juridisch betwistbare standpunt zien van het OM aangaande de schadeloosstelling? Ahmed Issa zou nog altijd wél verantwoordelijk zijn voor het ontstaan van de brand doordat hij onvoorzichtig een brandende peuk weggooide. Er zou – ondanks dat Ahmed Issa onherroepelijk was vrijgesproken – op z’n minst sprake was van schuld en waarschijnlijk ook van opzet. Was het OM een slechte verliezer in emotioneel proces?

    Tegelijkertijd weigerde de IND Ahmed Issa ook een verblijfsvergunning zoals de andere overlevenden van de brand in 2006 die wel kregen. Volgens Justitie had Ahmed Issa zich schuldig gemaakt aan enkele kleine vergrijpen. Na de veroordeling in 2009 voor opzettelijke brandstichting tot een gevangenisstraf van 18 maanden door het gerechtshof van Amsterdam werd Ahmed Issa als ‘ongewenst verklaard’ uitgezet naar Tripoli. Van den Akker probeert deze ongewenst verklaring van tafel te krijgen. “De staat doet er alles aan om er voor te zorgen dat Al-J. niet meer naar Nederland komt”, zegt Van den Akker. “Het blijft voor de overheid natuurlijk een heel pijnlijke zaak. Als wordt toegegeven dat mijn cliënt geen enkele blaam treft, komt de vraag naar boven: wie is dan wel de schuldige?”

    Politiek proces

    Sinds de brand woedt er een strijd om de beeldvorming. Het OM en de IND hebben nu juridisch weinig mogelijkheden meer, maar ze blijven verkondigen dat Ahmed Issa schuldig is aan de brand met elf doden tot gevolg.

    Vanaf het ontstaan van de brand hebben (de top van) de IND en de directie van de Dienst Justitiële Inrichtingen – uitvoeringsorganisaties die vallen onder de politieke verantwoordelijkheid van het Ministerie van Veiligheid en Justitie – intensief samengewerkt met het Openbaar Ministerie. De minister van Veiligheid en Justitie is politiek verantwoordelijk en bepaalt samen met het OM de prioriteiten in de opsporing en vervolging.

    Een één-twéétje tussen OM en IND had eerder al plaatsgevonden in 2006 toen het Amsterdams hof Ahmed Issa uit de gevangenis ontsloeg onder voorwaarde dat hij zich beschikbaar zou houden voor het proces. Hij was net buiten de rechtszaal toen hij wederom werd aangehouden – nu in opdracht van de IND namens staatsecretaris van Justitie Verdonk – omdat hij geen geldige papieren had.

    Dat OM en IND nu weer samen optrekken laat zien dat het proces tegen Ahmed Issa een politiek proces is die verder gaat dan opsporing, vervolging of waarheidsvinding. De beeldvorming is dat Ahmed Issa – al is het niet juridisch te bewijzen – als brandstichter verantwoordelijk is voor de elf doden. Hiermee verdoezelt het ministerie van Justitie haar eigen verantwoordelijkheid.

    In 2006 oordeelde de Onderzoeksraad voor Veiligheid dat de overheid hoofdverantwoordelijk was voor de 11 doden. De Dienst Justitiële Inrichtingen, de Rijksgebouwendienst en de gemeente Haarlemmerhout schoten tekort. Minister van Justitie Piet Hein Donner en minister van Volkshuisvesting Sybilla Dekker traden naar aanleiding van het rapport af. Door bouwfouten was het cellencomplex niet brandveilig.

    Ahmed Issa heeft aldoor geloofd in vrijspraak en geeft te kennen tot het einde door te strijden voor rechtvaardigheid. Hij verdient onze steun.

    Vernederende behandeling zonder precedent

    De behandeling van de schadevergoeding op 14 januari 2014 bij het gerechtshof in Den Haag werd een ware krachtmeting waarbij de vonken over en weer vlogen. In een tijdens de zitting ten gehore gebrachte telefoonopname verklaarde Ahmed Issa het te betreuren dat hij niet in persoon aanwezig kon zijn. Hij heeft het recht om zijn zaak voor te leggen bij het gerechtshof. “But the IND did not agree with a visa”. Hij zette uiteen wat de brand, de vervolging en het huidig standpunt van het OM met hem gedaan heeft. Hij is na zeven jaar vervolging en gedwongen uitzetting naar oorlogsgebied depressief en heeft last van nachtmerries. “Die gaan steeds over brand en vuur”. Toen Ahmed Issa vertelde over de isolatie en het feit dat hij zeven maanden lang dagelijks ten overstaan van enkele bewakers in alle lichaamsopeningen werd ‘gevisiteerd’, werd het hem, acht jaar na het gebeurde, teveel. Hij toonde zich strijdbaar. Hij vind het niet “fair” dat het Openbaar Ministerie hem nog steeds zo behandelt, maar hij blijft hoop houden op gerechtigheid. “I will never give up”. Tenslotte gaf hij te kennen terug te willen komen naar Nederland. “I still love that country”.

    De advocaat van Ahmed Issa, Raymond Frijns, viel het Openbaar Ministerie hard aan. “Het feit dat Ahmed Issa integraal is vrijgesproken is nog niet doorgedrongen bij de advocaat-generaal”. Hij noemt diens stelling dat er sprake zou zijn van enige vorm van schuld apert onjuist en juridisch onhoudbaar. “Het getuigt van een voortzetting van de houding die gedurende het hele juridisch proces aangenomen is”. Hij spreekt van een hardnekkige vervolging en het creëren van een zondebok om – al noemt de advocaat dit speculatief – fouten te verdoezelen. De onverstoorbare stellingname van het OM wordt door Ahmed Issa als zeer kwetsend ervaren. Ook hoogleraar strafrecht Geert-Jan Knoops maakt gehakt van het OM: ‘Het hof stelt expliciet dat het handelen van de verdachte als onvoorzichtig aangemerkt dient te worden, vooropgesteld dat dat handelen inderdaad bewezen zou zijn. Aan die fase van het onderzoek is het hof niet toegekomen.’ Het handelen is niet bewezen en dus is er geen sprake van onvoorzichtigheid. En wat de oorzaak is geweest van de brand? Wellicht een technische. Wie zal het zeggen?

    Ook de rechters valt iets te verwijten. Volgens strafrechtjurist Klaas Rozemond hebben de rechtbank Haarlem en het gerechtshof Amsterdam fouten gemaakt. Ze gingen uit van een aanmerkelijke kans op brand zonder onderzoek te doen naar het zelfdovend papier die door Ahmed Issa gebruikt werd. Mogelijk stonden de rechters onder maatschappelijke druk om Ahmed Issa veroordeeld te krijgen voor opzettelijke brandstichting. “Dat is niet uitgesloten dat rechters denken dat het maatschappelijk onaanvaardbaar is dat deze verdachte vrijuit gaat”.

    Als grond voor de hoge schadevergoeding noemt Frijns de schending van het verbod op vernederende en onmenselijke behandeling of bestraffing (art. 3 Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens). Het feit dat Ahmed Issa gedurende zeven maanden werd blootgesteld aan isolatie en visitatie noemt advocaat Frijns één van de ernstigste strafbare verwijten aan de Nederlandse rechtsstaat.

    Isolatie is een ingrijpende maatregel die potentieel schadelijk is voor de gezondheid. Ahmed Issa mocht zeven maanden lang geen contact met de buitenwereld, met zijn familie, met medegedetineerden, hij mocht geen bezoek ontvangen en stond onder 24-uurs cameratoezicht. De juridische grond – het gevaar op suicide – werd tot vier keer toe door een psychiater onderuit gehaald, maar toch werd de isolatie door de oud-gevangenisdirecteur Teule van PI Zuiderbos in Heerhugowaard steeds weer verlengd. Volgens Teule had het hoofd van de DJI Van der Sande dat geregeld. Onlangs gaf Teule toe dat er geen legitieme reden was voor isolatie. Ook de opdracht om Ahmed Issa direct na aankomst in de isoleercel te plaatsen kwam rechtstreeks uit Den Haag. “Van het hoofdkantoor”, aldus Teule.

    Het hoofd van de DJI zou zich volgens Teule hebben bemoeid met de plaatsing van Ahmed Issa in PI Zuiderbos, bestemd voor zware criminelen. Dit wordt overigens door het ministerie van Justitie en Veiligheid ontkend.

    Visitatie – o.a in de anus – ten overstaan van één of meerdere bewakers wordt gepresenteerd als een controle op verboden goederen, maar is een ernstige aantasting op de onschendbaarheid van het lichaam. Er is nooit enige aanleiding geweest dat Ahmed Issa verboden goederen bij zich zou (willen) dragen. Het zeven maandenlang dagelijs uitoefenen van bovenstaande procedure heeft een grote impact op de gedetineerde en brengt niet zelden psychische schade met zich mee. Ahmed Issa gaf volgens de gevangenisdirecteur nooit  tot moeilijkheden. Hij was een voorbeeldige gedetineerde die goed contact had met het personeel en nooit ruzie had.

    Vanaf het begin is Ahmed Issa keihard aangepakt. Hij heeft zelf bij de brand zulke ernstige brandwonden opgelopen dat hij een aantal dagen in coma werd gehouden. Vlak na het ontwaken is hij tegen het advies van medische deskundigen in, langdurig en meerdere keren verhoord. “Ik kon niet goed lopen en ook niet goed praten omdat ik mijn mond niet goed kon sluiten. Er liep speeksel uit mijn mond. Ik probeerde mijn mond met mijn handen dicht te houden en ik trilde over mijn hele lichaam. En ze bleven maar vragen wat er die nacht gebeurd was. De politie zei dat ik de brand had aangestoken die elf mensen het leven had gekost. Dat was het eerste waar ze mee begonnen. Dat was zo moeilijk voor me.“ Een gesprek met de rechter-commissaris na drie dagen van intensief verhoor moest na 10 minuten afgebroken worden omdat het medisch niet meer verantwoord was door te gaan.

    Advocaat Frijns bracht tijdens de zitting naar voren dat er een sfeer gecreëerd werd dat Ahmed Issa schuldig was nog  voordat hij zich kon verdedigen. Toenmalig minister van Sociale Zaken De Geus sprak van een celbewoner die moedwillig brand had gesticht. “Dit is gewoon een rotstreek van één man” zei hij in september 2006, daags voor het vernietigende rapport van de Onderzoeksraad voor Veiligheid over de Schipholbrand. De Geus trok zijn opmerking later in, maar de toon was gezet. En ook nu denkt de gemiddelde Nederlander dankzij het standpunt van het Openbaar Ministerie dat Ahmed Issa – ondanks de vrijspraak – een brandstichter is.

    Vanaf de eerste verhoren is duidelijk hoe hardnekkig justitie probeerde Ahmed Issa tot zondebok te maken. Frijns verwijt het Openbaar Ministerie Ahmed Issa bewust leed te hebben toegebracht en vraagt daarom om een substantieel hogere schadevergoeding. De Nederlandse overheid moet zich schamen voor de behandeling van Ahmed Issa die geen precedent kent in Nederland.

    waarom het Openbaar Ministerie schuld blijft prediken ondanks vrijspraak

    De advocaat-generaal sprak van een ‘stigmatiserende beschuldiging’ van de kant van de verdediging van Ahmed Issa.

    Het Openbaar Ministerie hield tijdens de zitting vast aan haar standpunt dat, al is een verdachte vrijgesproken van opzettelijke brandstichting en ‘schuldbrandstichting’, daaruit niet zonder meer volgt dat de voorlopige hechtenis onrechtmatig is en dus dat er recht is op schadevergoeding. Volgens het OM heeft  hof geoordeeld dat verdachte wel onvoorzichtig heeft gehandeld maar niet genoeg om in strafrechtelijke zin te spreken van schuld. Zijn onvoorzichtige handelen vormde daardoor een eerste en onmisbare schakel die leidde tot de brand en de fatale gevolgen.

    In de radio-uitzending van Argos over de schipholbrand van 4 januari 2014 sprak Maarten Vos, voormalig Officier van Justitie en teamleider van het schipholbrand-onderzoek, over de tegenstelling ‘niet schuldig’ en ‘onvoorzichtig’: “er zit een nuanceverschil in.” Hij baseert zich op uitspraak van de rechtbank Haarlem en van het Gerechtshof Amsterdam en van Ahmed Issa zelf dat de brand door de peuk zou zijn ontstaan. “Dus ik heb geen enkele reden om te twijfelen aan die versie”.

    Een opzienbarende openhartige mening. Want al oordeelden die rechters dat Ahmed Issa de mogelijke consequenties van het weggooien van zijn peuk had moeten inzien, feit blijft dat de uitspraak werd vernietigd door de Raad van State. En bovendien heeft Ahmed Issa nooit gezegd dat hij dacht dat de peuk brand zou veroorzaken.

    Dat Ahmed Issa onvoorzichtig zou zijn met het weggooien van de peuk gold voor het Haagse hof slechts als een veronderstelling om te kijken of je dan bij een redelijke kans op brand en dus op een strafbaar feit uitkwam. Het Nederlands Forensisch Instituut kwam echter tot de conclusie dat de kans op brand door het gebruik van Rizla Blauw vloeipapier – de producent zelf spreekt van mate van ‘zelfdovendheid’ – ‘zeer gering’ was. Hiermee verviel het strafbaar feit. Hoe de brand is ontstaan en óf er sprake van onvoorzichtigheid is geweest is niet verder niet onderzocht.

    Maarten Vos blijkt niet alleen het rampzalige onderzoek te hebben geleid naar de Schipholbrand maar gepromoveerd te zijn tot coördinator wet en regelgeving van het parket generaal. Het Parket-generaal in Den Haag staat het College van Procureurs-generaal bij die het bestuur vormt van het Openbaar Ministerie en direct met de Minister van Veiligheid en Justitie overlegt.

    Waarom komt het Openbaar Ministerie dan toch weer met schuld terwijl alles de andere kant op wijst?

    Het lijkt erop dat desinformatie en beeldvorming nuttige instrumenten zijn om het doel te bereiken. Want iedereen weet dat – ook al ontkent de rechtspraak het – Ahmed Issa op zijn minst onvoorzichtig is geweest en dus schuld heeft aan de brand die een internationale blamage voor Nederland was. Want hoe is het mogelijk dat in een land als Nederland een brand in een gevangenis tot elf doden leidt?

    De Nederlandse staat heeft met het tot zondebok maken van Ahmed Issa het rechtsgevoel ernstig beschadigd door het het eigenbelang van politiek verantwoordelijken voorop te stellen. Nederland is met de Schipholbrand een politiek proces rijker. En migranten blijven tweederangsburgers. Of ze nou Issa of Yasmina heten.

    25 februari 2014

    All Included

     

     

  • Oumars Travel

    http://www.boudewijnbollmann.nl/verhalen/oumars-reis

    Photo docu Oumars Travel on proud Guinese undocumented in Amsterdam squatted church/flats, NoBorder camp Rotterdam

    oumar

     

  • ZIJ ZIJN HIER – Documentaire

    Een korte documentaire over het leven van vluchtelingen in de vluchtgarage in de Nederlandse hoofdstad, Amsterdam. Over hoe mensenrechten, ook in Nederland, maar relatief zijn.

    Een productie van Eline Vreugdenhil en Bram Vernhout
    Muziek: Tom Schipper

    Meer informatie over Wij Zijn Hier: www.wijzijnhier.org

  • Close the Camps

    http://en.closethecamps.org/

    Mapping of migrant camps

    A dynamic and interactive mapping of migrant detention in Europe and beyond. This site aims to:
    • Record the sites, forms and conditions of migrant detention and their serious human consequences
    • Enable access to information concerning migrant detention sites and contact with detained persons
    • Mobilise all those who oppose migrant detention and removal measures to protect migrants human rights

  • The Refugee Project

    http://www.therefugeeproject.org/

    Every day, all over the world, ordinary people must flee their homes for fear of death or persecution. Many leave without notice, taking only what they can carry. Many will never return. They cross oceans and minefields, they risk their lives and their futures. When they cross international borders they are called refugees.

    The Refugee Project is an interactive map of refugee migrations around the world in each year since 1975. UN data is complemented by original histories of the major refugee crises of the last four decades, situated in their individual contexts.

    (Best viewed in Chrome and Firefox)

     

     

  • strafbaarheid illegaal verblijf

    Teken tegen strafbaarstelling van illegaal verblijf: www.geenstrafbaarstelling.nl/

    Voorstel strafbaarstelling van illegaal verblijf van vreemdelingen in Nederland
    http://www.raadvanstate.nl/adviezen/zoeken_in_adviezen/zoekresultaat/documenten/W.04.11.0439.pdf

    Veel kritiek op ‘illegalenjacht’ omwille van het quotum (20-03-12)
    http://www.inlia.nl/news/show/veel-kritiek-op-illegalenjacht-omwille-van-het-quotum

    cropped-03b1Foto: Banner van De Vluchtkerk in Amsterdam (www.devluchtkerk.nl)

    VVD en PvdA hebben afgesproken dat illegaliteit toch niet strafbaar wordt.
    1 april 2014

    De strafbaarstelling van illegaliteit is van de baan. VVD en PvdA hebben daarover afspraken gemaakt. Er is ook een akkoord over verhoging van de arbeidskorting in de inkomstenbelasting. Daarvan profiteert de groep met een inkomen tussen 40.000 en 110.000 euro. Het schrappen van het strafbaar maken van illegaliteit is een tegemoetkoming aan de PvdA. Volgens PvdA-leider Samsom lag de strafbaarstelling de PvdA als een steen op de maag. “De maatregel bleef ons maar achtervolgen; nu laten we dit achter ons.” Er waren afspraken over gemaakt in het regeerakkoord, maar die lagen heel gevoelig bij de achterban van de partij.

    De voordelen van het strafbaarstellen van illegaliteit
    26 december 2012 / Theo van Willigenburg

    Het is een beproefd concept: maak van iets onschuldigs iets onrechtmatigs, en je mag het bestraffen. In Nederland werden aan het begin van de negentiende eeuw steeds meer gedragingen strafbaar gesteld. Er ontstond een systeem van gevangenissen. Landlopers, ‘afwijkende types’ of mensen die hun schulden niet konden betalen werden daarvoor weliswaar vastgehouden in Huizen van Bewaring, maar formeel was dit geen straf. Toch knaagde het: mocht je mensen wel opsluiten die feitelijk niets verkeerds hadden gedaan? Door landloperij strafbaar te stellen was dit probleem ineens opgelost.

    Vanaf 2013 zal het in Nederland niet meer onrechtvaardig zijn om mensen die onmogelijk terug kunnen naar hun land van herkomst, in de cel te stoppen. Door in Nederland te blijven doen ze iets strafbaars. Dus mogen ze gestraft worden. Goed voorbeeld doet goed volgen: wat met de landlopers kon, kan ook met de landlozen.

    Bijkomend voordeel is dat uitgeprocedeerde asielzoekers minder zichtbaar worden. Tentenkampen zullen niet zo snel meer worden ingericht en demonstreren wordt te risicovol. Toen gevangenisstraf in Europa gemeengoed werd, was dat ook omdat het publiek steeds meer gêne voelde bij al te openlijke ellende (de vele bedelaars, de publieke bestraffingen en openbare executies). Ook nu weten we weinig van de behandeling van mensen zonder papieren die maanden, soms jaren in ‘vreemdelingenbewaring’ worden gehouden – en dat zal gelukkig alleen nog maar minder worden, als illegalen in gewone gevangenissen worden weggestopt. Een fijne, opgeruimde samenleving is het gevolg.

    En dan het derde voordeel: de krimpende gevangenisbevolking zal met één klap 50% uitgebreid worden. Dat is een zegen voor de werkgelegenheid, nu steeds meer Penitentiaire Inrichtingen moeten sluiten. In de negentiende eeuw leidde de inrichting van het gevangeniswezen ook al tot een opleving van de economie.

    Niet alleen bewaarders en beveiligers houden hun baan, ook het leger psychosociaal geschoolde deskundigen dat gedetineerden omgeeft kan aan het werk blijven. Bestrafte asielzoekers zullen nu intensief begeleid worden zodat zij ‘delictinzicht’ ontwikkelen en intern gemotiveerd raken om na hun straf ons land te verlaten. Nauwkeurige monitoring moet ervoor zorgen dat gedrag dat blijk geeft van die hoop wordt afgeleerd. Bij asielzoekers die zich blijven verzetten kan op termijn een persoonlijkheidstoornis worden vastgesteld. Wanhoopsdaden kunnen gerelateerd worden aan psychoses. Voor onverbeterlijke illegalen staat daarmee de weg naar de TBS open.

    En dan naast de maatschappelijke voordelen, nog dat ene hele grote voordeel voor het geweten: we hoeven ons niet meer ongemakkelijk te voelen over het opsluiten van onschuldige mensen, want onschuldig zijn ze straks niet meer. Zo organiseren we een beschaafde, rechtvaardige samenleving. De strafbaarstelling van illegaal verblijf is de triomf van de maakbaarheidgedachte.

    teken mee tegen strafbaarstelling illegaal verblijf

    Het kabinet wil illegaal verblijf van migranten strafbaar stellen. Ook wil het kabinet het onmogelijk maken dat mensen die zonder verblijfspapieren in dit land worden aangetroffen ooit nog legaal verblijf kunnen verkrijgen, zelfs als er nieuwe relevante feiten zijn die dat wel zouden rechtvaardigen.

    Wij spreken ons uit tegen deze plannen. Strafbaarstelling van illegaal verblijf is buiten alle proporties en slecht voor de samenleving.

    Wij propageren geen illegaal verblijf maar verzetten zich tegen het strafbaar stellen ervan, omdat dit voor kwetsbare groepen en voor de samenleving als geheel negatieve gevolgen zal hebben. Strafbaarstelling is buiten proporties. Het is een aantasting van mensenrechten, bedreigt de meest kwetsbare groepen, werkt uitbuiting in de hand, vergroot de afstand tot de hulpverlening, is slecht voor de veiligheid en openbare orde en vergroot de spanningen tussen groepen in de samenleving.

    Teken hier de petitie tegen strafbaarstelling van illegaal verblijf.

    Ondergetekenden hebben de volgende argumenten tegen de strafbaarstelling:

    1) Strafbaarstelling is buiten proportie
    Er kunnen allerlei redenen zijn waarom mensen zonder papieren ons land binnenkomen: op zoek naar een betere toekomst, op de vlucht voor een levensbedreigende politieke situatie, vanwege een relatie of gezinsbanden. Er zijn ook mensen die hier eerst legaal verbleven, maar hun status hebben verloren, bijvoorbeeld omdat hun arbeidscontract niet werd verlengd. Hun enige ‘overtreding’ is dat ze hun papieren (nog) niet op orde hebben. Deze mensen dragen al de consequenties daarvan in de vorm van uitsluiting van sociale zekerheid en de mogelijkheid van uitzetting. Het zijn geen ‘criminelen’. Strafbaarstelling van illegaal verblijf is disproportioneel.

    2) Strafbaarstelling dwingt ‘illegale’ migranten ondergronds en werkt uitbuiting in de hand
    …… (lees hier rest petitie)

    Waar strafbaarstelling toe kan leiden:

    http://migrantsatsea.wordpress.com/2011/03/02/italian-prosecutor-to-open-criminal-investigations-against-6000-tunisians-for-illegal-immigration/

    Italiaanse officier van justitie opent ??strafrechtelijk onderzoek tegen 6000 Tunesiërs wegens illegale immigratie
    02 maart 2011

    De openbare hoofdaanklager van Agrigento/Sicilië, Renato Di Natale, heeft strafzaken geopend op beschuldiging van illegale immigratie tegen de Tunesiërs die eind februari in Lampedusa zijn aangekomen. De hoofdaanklager noemde de opening van de strafzaken een routine procedure die zou optreden in alle gevallen van de komst van een vermoedelijke illegale immigrant. Extra beschuldigingen wegens het verstrekken van valse informatie zou kunnen worden toegevoegd indien wordt ontdekt dat een migrant een valse naam heeft verstrekt. Als een individuele migrant de status van politiek vluchteling zou worden gegeven, dan zou de strafzaak worden geschrapt.

    Ondergetekenden petitie

    Federatie Nederlandse Vakbeweging (FNV), Christelijk Nationaal Vakverbond (CNV)
    Secretariaatsgemeenten Groningen, Utrecht en Eindhoven namens de overige LOGO gemeenten, Vereniging Friese Gemeenten
    UNICEF, Defence for Children International, Stichting Vluchtelingkinderen
    Raad van Kerken in Nederland, waarbij aangesloten: Protestantse Kerk in Nederland, Rooms-Katholieke Kerkprovincie in Nederland, Oud-Katholieke Kerk van Nederland, Algemene Doopsgezinde Sociëteit, Remonstrantse Broederschap, Evangelische Broedergemeenten in Nederland, Religieus Genootschap der Vrienden (Quakers), Syrisch-Orthodoxe Kerk in Nederland, Leger des Heils, Anglicaanse Kerk in Nederland, Molukse Evangelische Kerk, Koptisch Orthodoxe Kerk, Bond van Vrije Evangelische Gemeenten in Nederland
    Geassocieerd lid: Vereniging van Orthodoxen ‘H. Nikolaas van Myra’, Basisbeweging van Kritische Groepen en Gemeenten in Nederland, Kerkgenootschap der Zevende-dags Adventisten
    De Gereformeerde Kerken in Nederland (vrijgemaakt)
    Oikos, SKIN-kerken, Kerk in Actie, Justitia et Pax, Netwerk Religieuzen voor Vluchtelingen (NRV), INLIA
    Uit de achterban van de kerken 10.000 individuele ondertekenaars
    Nederlands Juristen Comité voor de Mensen-rechten (NJCM), Vereniging Asiel Juristen Nederland (VAJN), Vereniging Sociale Advocatuur Nederland (VSAN), Vereniging Vrouw en Recht; Vereniging Sociale Advocatuur Amsterdam (VSAA)
    VluchtelingenWerk Nederland, Vluchtelingen-Organisaties Nederland, ASKV, Stichting LOS, OKIA, R.E.S.P.E.C.T.NL, Vrouwen Tegen Uitzetting, Wereldhuis Amsterdam; Stichting Bayanihan, Centrum voor Filippijnse Vrouwen in Nederland; Marokkaanse Vrouwen Vereniging Nederland
    Cordaid
    Maatwerk bij Terugkeer
    CoMensha/La Strada Nederland
    Bonded Labour in Nederland (BlinN),
    Dokters van de Wereld
    HIV-vereniging
    Migranten Consortium: ADPC (Afrikaanse diaspora), NEDSOM (Somalische – Puntlandse diaspora), NISM (Amazighen – Marokkaanse diaspora), PASALI (Mindanao – Filipijnse diaspora), Seva Network Foundation (Hindu diaspora), SMHO (Turkse diaspora), en TitanE (Molukse – Indonesische diaspora).
    Stek, stichting voor Stad en Kerk Den Haag; Diaconie van de Protestantse Gemeente te ‘s-Gravenhage; Vluchtelingen in de Knel; STIL; ROS; Pauluskerk

    Professor Theo van Boven, emeritus hoogleraar internationaal recht
    Cees Flinterman, honorair hoogleraar rechten van de mens
    Professor mr Thomas Spijkerboer, hoogleraar migratierecht
    Anton van Kalmthout, hoogleraar strafrecht vreemdelingenrecht
    prof. dr. R. Staring, bijzonder hoogleraar ‘Mobiliteit, toezicht en criminaliteit’.
    Professor dr. Walter Devillé, hoogleraar Vluchtelingen en Gezondheid
    Mr. Tineke Strik, docent migratierecht Centrum voor Migratierecht Radboud Universiteit
    Professor Leo de Haan, rector International Institute of Social Studies (ISS)
    Van het Migration and Human Security Cluster van het ISS:
    Karin Arts, Professor of International Law and Development
    Arjun Bedi, Professor of Quantitative Economics
    Sylvia Bergh, Lecturer in Development Management and Governance
    John Cameron, Associate Professor of Development Research
    Amrita Chhachhi, Senior Lecturer in Women, Gender and Development
    Andrew Fischer, Senior Lecturer in Population and Social Policy
    Des Gasper, Professor of Human Development, Development Ethics & Public Policy
    Arjan de Haan, Senior Lecturer Social Policy
    Gerrie ter Haar, Professor of Religion and Development
    Jeff Handmaker, Lecturer in Law, Human Rights and Development
    Silke Heumann, Lecturer in Women, Gender and Development
    Helen Hintjens, Senior Lecturer in Development and Social Justice
    Loes Keysers, Lecturer in Women and Development Studies
    Rachel Kurian, Senior Lecturer, International Labour Economics
    Jos Mooij, Associate Professor in Public Policy and Management
    Bridget O’Laughlin, former ISS faculty
    Lee Pegler, Lecturer in Work Organisation & Labour Rights
    Mohamed Salih, Professor of Politics of Development
    Freek Schiphorst, Senior Lecturer in Labour Relations
    Karin Astrid Siegmann, Lecturer in Labour and Gender Economics
    Irene van Staveren, Professor of Pluralist Development Economics
    Thanh-Dam Truong, Associate Professor of Women, Gender and Development
    Ben White, Professor of Rural Sociology
    Dubravka Zarkov, Associate Professor in Gender, Development and Conflict Studies
    K.S. van Heuven Goedhart, ex-rechter
    J. Corduwener, historicus/journalist
    Sébastien Chauvin, Assistant Professor of Sociology
    Mr. drs Margreet de Boer, onderzoeker Projects on Women’s Rights
    Drs. Niels Spierings, onderzoeker politicologie, gender & economie, Radboud Universiteit
    Abderrahman el Aisatti, Universiteit Tilburg
    Dr Castellanos Nuijts, M.L Dermatoloog
    Marlene Dumas, kunstenaar
    en vele anderen

  • Zondebok Schipholbrand eist 6,5 ton van staat

    Ahmed al-J., die jarenlang is vervolgd voor de Schipholbrand, eist een schadevergoeding van 663.700 euro van de staat. Dat meldt persbureau Novum op gezag van zijn advocaat. Het hof buigt zich 14 januari over het verzoek.
    schipholbrandt_door_zondebok (more…)

  • De uitzetting

    Twee hongerstakers werden ‘per overheidsvlucht’ uitgezet. Wie zijn ze? Waarom wilde Teeven zo graag van ze af? En hoe verging het ze, terug in Guinee? Reconstructie van een gevecht zonder winnaars.

    Aldus Vrij Nederland 29-10-2013

    fa85a48e-fb30-450e-ac4c-5db9d180cd07_uitzetting

  • “Conference du Congo” Berlin 1884

    De “Conference du Congo” in Berlin in 1884 was de basis voor de verdeling van Afrika en voor de grenzen die vandaag de dag nog steeds bestaan. Victor Nzuzi, journalist en activist in DR Congo, vertelt (in het frans) over de verdeling van Afrika op de conferentie in 1884, de exploitaite van ijzer en goud in Congo vóór 1884 en de gevolgen van de kolonisatie.